Znalazca znakomitego materiału do jednego z poprzednich wpisów pt. „Niewidomy przed sądem. 1688 rok.” podzielił się kolejnym wartym uwagi fragmentem o 10 lat późniejszym z innej publikacji.
Notka krótsza, ale daje do myślenia, chociaż najważniejszego, czyli opinii głównej bohaterki o całej sprawie – nie odnotowano.
Czytaj dalej „Kochać każdy może, albo cena szczęścia. 1698 rok.”
Artykuł autorstwa Jana Papłońskiego, dyrektora Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych, a więc dostajemy z pierwszej ręki obszerne wprowadzenie w techniczne i ekonomiczne realia drukowania książek dla niewidomych 150 lat temu. Czytaj dalej „Metoda Bruillego – do niczego. 1870 rok.”
Jak wieść gminna niesie, dawniej złodziejski honor nie pozwalał okradać niewidomych i dopiero w naszych czasach się to zmieniło, ale poniższa notatka prasowa obala ten mit.
A inna osobliwość tego tekstu i starej prasy w ogóle, to publikowanie otwartym tekstem pełnych personaliów i miejsc zamieszkania zarówno napastnika jak i jego ofiary.
Czytaj dalej „Złodziejski honor 1: Która godzina. 1934 rok.”
Po wizycie na brudnym podwórzu i w mieszkaniu na czwartym piętrze można odnieść wrażenie, że gorzej już nie będzie.
A przecież kamienica ma jeszcze sutereny.
Kolejny wpis, w którym notatka prasowa rodzi więcej pytań, niż udziela odpowiedzi, bo najciekawszego – co było dalej – się raczej nie dowiemy.
Czytaj dalej „Jak muzykant muzykanta z dubeltówki całował. 1898 rok.”
Ten śmiały eksperyment z pewnością zasługuje na uwagę tym bardziej, że się udał nadspodziewanie. Jeśli wierzyć Wikipedii, to w roku 2006 ludność Veternik liczyła 22 tys. osób.
Czytaj dalej „Aktualizacja: Osada ociemniałych żołnierzy, czyli żona z przydziału. 1939 rok.”
Włos się na głowie jeży podczas lektury poniższego tekstu, a przecież jego autorowi nie można odmówić szczerego entuzjazmu dla szerokich zastosowań opisywanych rozwiązań i świetlanej przyszłości czekającej dzięki nim ludzkość.
I taka luźna refleksja: czy za sto kilkanaście lat, ktoś z podobnymi odczuciami nie zaczyta się w jakichś nam współczesnych zachwytach nad nowinkami technicznymi? jeśli rzecz jasna do tego czasu przetrwa ktokolwiek, kto mógłby się zaczytywać…
Cofnijmy się jednak wiek wstecz i niech nas oczaruje dr Hertz…
Czytaj dalej „Damy radę… Radem! 1903 rok.”
Interesujące znalezisko z 17-wiecznej księgi kryminalnej miasta Krakowa, na które trafił w zbieranych materiałach, doktorant prawa.
Niewątpliwie jedno z ciekawszych, albo nawet najciekawsze dotychczasowe znalezisko – oryginalny opis urządzenia z XIX wieku słowami samego wynalazcy.
No i żadne tam dziennikarskie wydumki – poważne czasopismo naukowe. Czytaj dalej „Elektroftalm Noiszewskiego. 1889 rok.”
Prawdopodobną genezę poniższego artykułu, który początkowo wydawał mi się tworem fikcyjno-sensacyjnym – umieszczam pod tekstem.